NPM مجموعه‌ای عظیم از ماژول‌های آماده‌ای است که توسعه‌دهندگان آن‌ها را ساخته‌اند و ما می‌توانیم از این ماژول‌ها در پروژه‌های خود استفاده کنیم. در این مقاله قصد داریم تا در مورد پکیج‌های npm به همراه مزایا و مشکلات آن‌ها صحبت کنیم.

منظور از NPM و پکیج‌های NPM چیست؟

Npm، مخفف Node Package Manager، نقش مهمی در جامعه جاوااسکریپت بر عهده دارد. این مجموعه هم به عنوان یک repository و هم به عنوان manager برای پکیج‌های متن باز Node.js عمل می‌کند. توسعه‌دهندگان از طریق npm، به ابزارهای زیادی دسترسی پیدا می‌کنند که این امکان را به آن‌ها می‌دهد تا dependencyها را در پروژه‌های خود نصب، اشتراک‌گذاری و مدیریت نمایند.

می‌توانیم پکیج‌های npm را به عنوان بلاک‌های سازنده برای کدنویسی در نظر بگیریم. یعنی برای برطرف کردن هر چالشی به جای اینکه نوشتن راه حل را از صفر شروع کنیم، می‌توانیم از این کامپوننت‌ها برای کمک به تسریع پروژه‌های خود استفاده نماییم.

مزایای استفاده از پکیج‌های NPM

NPM مزایای زیادی را به همراه دارد از جمله:

• افزایش بهره‌وری: پکیج‌های npm به ما کمک می‌کنند تا به جای این که زمان زیادی را صرف کنیم تا یک راه‌حل را از ابتدا بنویسیم، از روش‌های میانبر استفاده کنیم. این کار باعث صرفه‌جویی در زمان می‌شود و این امکان را برای ما فراهم می‌کند تا ویژگی‌ها و فانکشنالیتی‌ها را تنها با چند خط کد، پیاده‌سازی کنیم.
• گستره وسیعی از گزینه‌ها: npm تقریبا برای هر چیزی، از ابزارهای اولیه گرفته تا فریم‌ورک‌های پیشرفته، یک پکیج دارد. بنابراین با استفاده از پکیج‌های npm می‌توانیم به امکانات بسیار زیادی دست پیدا کنیم و برای حل چالش‌های پروژه، از راه حل‌های از پیش ساخته شده بهره‌مند شویم.
• همکاری در Community: توسعه‌دهندگان از سراسر جهان به طور فعال با ایجاد و به اشتراک گذاری پکیج‌ها، امکانات زیادی را به اکوسیستم npm اضافه می‌کنند. این بدان معناست که ما فقط به مهارت‌های خود وابسته نیستیم، بلکه می‌توانیم از دانش و تجربه جمعی بسیاری از توسعه‌دهندگان در سراسر جهان استفاده کنیم.
• ماژولار بودن و قابلیت استفاده مجدد از کد: پکیج‌های npm یک رویکرد ماژولار را برای توسعه فراهم می‌کنند. این کار باعث می‌شود پایگاه کد ما قابل نگه‌داری‌تر و مقیاس‌پذیرتر باشد و دیباگ کردن آن آسان‌تر شود. علاوه بر این، قابلیت استفاده مجدد کد را ارتقا می‌دهد و به ما این امکان را می‌دهد تا از پکیج‌های موجود، در چندین پروژه استفاده کنیم.
• ساده‌سازی فرآیند توسعه: با استفاده از پکیج‌های npm، می‌توانیم فرآیند توسعه را ساده‌سازی کنیم و بر روی آنچه که بهتر انجام می‌دهیم تمرکز نماییم. یعنی به جای این که در جزئیات پیچیده پیاده‌سازی گرفتار شویم، می‌توانیم به سرعت از راه‌حل‌های موجود استفاده کرده و سپس سراغ تسک بعدی برویم. این کار به ما کمک می‌کند تا سریع‌تر کار کنیم، و در نهایت نتایج بهتری را به مشتریان یا کاربران خود ارائه دهیم.

مضرات استفاده بیش از حد از پکیج‌های NPM

در حالی که پکیج‌های npm می‌توانند مانند یک راه‌حل جادویی برای مشکلات کدنویسی عمل کنند، اما دارای جنبه‌های منفی نیز هستند. دلایلی که نباید بیش از پکیج‌های npm استفاده کنیم عبارتند از:

• Dependency Overload: ما وقتی یک پکیج npm را در پروژه نصب می‌کنیم، dependencyهای آن را نیز به پروژه اضافه می‌کنیم. این کار می‌تواند باعث آشفتگی dependencyهایی شود که مدیریت و به روز نگه داشتن آن‌ها دشوار است. علاوه بر این، به روز رسانی یک پکیج گاهی اوقات می‌تواند باعث ایجاد مشکلات غیرمنتظره‌ای شود و تاثیر منفی بر روی عملکرد برنامه بگذارد.
• خطرات امنیتی: همه پکیج‌های npm چنین مشکلی را ایجاد نمی‌کنند. اما، ممکن است برخی از آن‌ها حاوی آسیب‌پذیری‌ها یا حتی کدهای مخرب باشند که پروژه‌های ما را در معرض خطر قرار می‌دهند. استفاده بیش از حد از پکیج‌ها، بدون بررسی صحیح آن‌ها می‌تواند پروژه‌های ما را در برابر حملات احتمالی آسیب‌پذیر کند.
• بار تعمیر و نگه‌داری: وقتی برای فانکشنالیتی‌ها ضروری از پکیج‌های npm استفاده می‌کنیم، عملا در اختیار maintainerهای پکیج هستیم. اگر پکیجی منسوخ شود یا دیگر به روز رسانی‌ها را دریافت نکند، باید برای یافتن جایگزین یا رفع مشکل خودمان تلاش کنیم.
• از دست دادن خلاقیت: استفاده بیش از حد از پکیج‌های npm می‌تواند خلاقیت ما را به عنوان توسعه‌دهنده محدود کند. یعنی به جای تفکر انتقادی و حل مسئله به طور مستقل، ممکن است به طور پیش‌فرض از پکیج‌ها استفاده کنیم.
• افزایش اندازه بسته نرم‌افزاری: نصب هر پکیج npm در پروژه اندازه کلی بسته نرم‌افزاری را افزایش می‌دهد؛ و بسته به عوامل مختلف، برخی از پکیج‌ها می‌توانند به میزان قابل توجهی حجیم شوند. این اتفاق می‌تواند منجر به کاهش زمان بارگذاری در پروژه‌های شود، و حتی ممکن است بر روی رتبه‌بندی موتور جستجو نیز تأثیر منفی بگذارد.
• سربار حاصل از کدهای استفاده نشده: پکیج‌های npm اغلب دارای کدهای اضافی زیادی هستند که ممکن است در پروژه خود به آن‌ها نیاز نداشته باشیم. این کدها سربار غیرضروری به برنامه ما اضافه می‌کنند. در نتیجه حجم فایل را افزایش داده و عملکرد را کاهش می‌دهند.
• نگرانی‌های مربوط به سازگاری: ترکیب و تطبیق پکیج‌های npm گاهی اوقات می‌تواند منجر به ایجاد مشکلات سازگاری شود، به خصوص زمانی که پکیج‌های مختلف به زبان‌های برنامه نویسی مختلف نوشته شده باشند یا از نسخه‌های متضاد dependencyها استفاده کنند. به عنوان مثال، اگر یک پکیج در جاوااسکریپت و دیگری در تایپ اسکریپت نوشته شده باشد، ممکن است با هم ناسازگاری داشته باشند و منجر به خطاها و رفتار غیرمنتظره شوند.

ایجاد تعادل با پکیج‌های NPM

پکیج‌های npm می‌توانند بسیار مفید باشند و ما نباید از استفاده کردن از آن‌ها در پروژه‌های خود هراس داشته باشیم. در عوض، باید هنگام انتخاب پکیج‌های npm به شکل منطقی فکر کنیم، جوانب کار را به خوبی بسنجیم و یک تصمیم‌گیری مناسب انجام دهیم.

بنابراین، چگونه می‌توانیم بین استفاده از مزایای پکیج‌های npm و اجتناب از دام‌های احتمالی تعادل برقرار کنیم؟ در ادامه قصد داریم تا این موضوع را بیشتر بررسی کنیم.

هنگام انتخاب پکیج NPM چه نکاتی را باید در نظر بگیریم؟

• چه مقدار از بسته را استفاده خواهیم کرد: باید این موضوع را در نظر بگیریم که چه مقدار از پکیج را در پروژه خود استفاده خواهیم کرد. اگر فقط به یک یا دو ویژگی نیاز داریم، ساختن آن ویژگی‌ها ممکن است کارآمدتر باشد.
• اندازه پکیج: پکیج‌های بزرگ‌تر باعث افزایش اندازه بسته نرم‌افزاری می‌شوند، که این موضوع می‌تواند تاثیر منفی بر روی عملکرد برنامه بگذارد. در صورت امکان بهتر است پکیج‌های کوچک‌تر و سبک‌تر را انتخاب کنیم.
• پیچیدگی عملکرد: باید ارزیابی کنیم که آیا عملکرد ارائه شده توسط پکیج برای پیاده‌سازی از ابتدا پیچیده است یا خیر. اگر چنین باشد، استفاده از پکیج ممکن است باعث صرفه‌جویی در زمان و انرژی شود.
• برآورد زمان پروژه: باید جدول زمانی پروژه خود را در نظر بگیریم. اگر زمان کوتاهی برای تحویل پروژه داریم و فشرده کار می‌کنیم، استفاده از پکیج‌های npm می‌تواند سرعت توسعه را افزایش دهد.
• تعمیر، نگه‌داری و پشتیبانی: پکیج‌هایی از طرف community پشتیبانی و نگه‌داری می‌شوند را باید اولویت‌بندی کنیم. بهتر است آن‌هایی را برای پروژه خود انتخاب کنیم که دارای نگه‌دارنده اختصاصی و یک community فعال هستند، زیرا احتمال بیشتری دارد که به‌روزرسانی‌ها و کمک‌های فوری را در صورت نیاز دریافت کنند.
• سازگاری: باید اطمینان حاصل کنیم که پکیج npm با پشته فناوری پروژه ما، از جمله زبان‌های برنامه نویسی، فریم‌ورک‌ها و dependencyها سازگار باشد.

رویکرد کارآمد برای استفاده از پکیج‌های NPM

در حالی که پکیج‌ها می‌توانند برای ساده‌سازی توسعه و افزودن ویژگی‌های پیشرفته بسیار مفید باشند، اما مهم است که در نظر بگیریم چه زمانی باید از آن‌ها استفاده کنیم و چه زمانی ممکن است استفاده از آن‌ها ضروری نباشد.

چه زمانی باید از پکیج‌های npm استفاده کنیم؟

• Routing: اگر وب اپلیکیشن ما به navigation پیچیده نیاز داشته باشد، استفاده از یک کتابخانه routing آزمایش شده مانند React Router می‌تواند کار ما را بسیار آسان‌تر کند. این پکیج‌ها تطبیق مسیرهای داینامیک، مسیرهای تودرتو و موارد دیگر را مدیریت کرده و در زمان ما صرفه‌جویی می‌کنند.
• اعتبار سنجی فرم: برای ساده‌سازی فرآیند اعتبارسنجی فرم، بهتر است از کتابخانه‌های تخصصی اعتبارسنجی فرم مانند Formik برای React استفاده کنیم. این کتابخانه‌ها رفتار اعتبارسنجی ثابت را در فرم‌های ما تضمین می‌کنند.
• انیمیشن‌ها: می‌توانیم از کتابخانه‌های انیمیشن مانند Framer Motion یا GreenSock (GSAP) استفاده کنیم تا یک زیبایی بصری برای کاربران خود فراهم نماییم. این کتابخانه‌ها مجموعه‌ای از ابزارها را برای کمک به ما در دستیابی به انیمیشن‌های پیچیده با کم‌ترین تلاش، اعم از animate کردن کامپوننت‌ها، transitionها یا افکت‌های مبتنی بر اسکرول، ارائه می‌کنند.
• استایل‌سازی: وقتی صحبت از استایل‌سازی می‌شود، کتابخانه‌های CSS-in-JS مانند styled-components یا Emotion می‌توانند پیشنهادهای بسیار خوبی باشند. اگرچه ممکن است استفاده از آن‌ها برای استایل‌های ساده ضروری نباشند، اما در پروژه‌هایی که نیاز به استایل داینامیک، طرح‌بندی یا طراحی ریسپانسیو دارند انتخاب بسیار مفیدی می‌باشد. این کتابخانه‌ها قابلیت‌های استایل‌سازی قدرتمند در سطح کامپوننت را ارائه می‌دهند که استایل‌سازی را بسیار ساده‌تر می‌کند.
• کامپوننت‌های UI: ساختن کامپوننت‌های UI سفارشی، به‌ویژه برای کامپوننت‌های پیچیده مانند date pickerها یا جداول داده‌ای از ابتدا می‌تواند کمی زمان‌بر باشد. یکپارچه‌سازی کتابخانه‌های کامپوننت UI با طراحی خوب مانند ShadCN، Ant Design، یا Tailwind CSS می‌تواند توسعه را تسریع کند و از ظاهر و احساس سازگار در برنامه ما اطمینان حاصل کند.

چه زمانی نباید از پکیج‌های npm استفاده کنیم؟

• توابع Utility بیسیک: برای توابع ساده یا متدهای کمکی، نوشتن آن‌ها توسط خود ما ممکن است کارآمدتر از افزودن یک dependency اضافی باشد. همچنین این کار پایگاه کد ما را سبک نگه می‌دارد و از dependencyهای غیرضروری جلوگیری می‌کند.
• منطق بیزینس سفارشی: اگر پروژه ما به منطق بسیار تخصصی یا domain-specific نیاز دارد، اتکا به پکیج‌های npm عمومی ممکن است مناسب نباشد. ایجاد راه‌حل‌های سفارشی متناسب با نیازهای منحصربه‌فرد پروژه می‌تواند انعطاف‌پذیری و کنترل بیشتری بر روی فانکشنالیتی ارائه دهد.
• بهینه‌سازی Performance: در حالی که پکیج‌های npm می‌توانند راه‌حل‌های مناسبی را ارائه دهند، اما ممکن است performance سرباری را نیز ایجاد کنند. برای جنبه‌های حیاتی performance برنامه، بهتر است به جای اتکا به dependencyهای خارجی، کد را در داخل بهینه‌سازی کنیم.
• یادگیری و توسعه مهارت: ساختن ویژگی‌ها از ابتدا فرصت ارزشمندی را برای یادگیری و توسعه مهارت ارائه می‌دهد. اگر بتوانیم مقابله با چالش‌های خاص را بدون تکیه بر پکیج‌ها انجام دهیم در نهایت به درک درستی از مفاهیم اساسی دست پیدا می‌کنیم و در نتیجه توانایی‌های خود در حل مسئله را تقویت می‌کنیم.

جمع‌بندی

باید به یاد داشته باشیم پکیج‌های npm ابزارهایی هستند که در صورت نیاز بسیار مفید می‌باشند، اما استفاده از آن‌ها همیشه ضروری نیست. همینطور قبل از استفاده از یک پکیج، باید این موضوع را در نظر بگیریم که آیا این پکیج با اهداف پروژه ما مطابقت دارد یا خیر و آیا می‌توانیم با یک راه‌حل سفارشی به همان نتیجه برسیم یا نه.